سفارش تبلیغ
صبا ویژن

89/2/19
8:7 عصر

من قاتل پسرتان هستم!

بدست محمد صالح یقموری در دسته داستان کوتاه

من قاتل پسرتان هستم مجموعه داستانی است از احمد دهقان درباره دفاع مقدس. قبلا هم از او سفر به گرای 270درجه را خوانده بودم. واقعا توصیفاتی دقیق و عالی داشت.

در تمبر نویسنده با ترکیب کردن عشقی پاک و جنگ خشن یک تضاد بسیار زیبا را می سازد که جذابیت فوقالعاده ای به قصه می دهد. در پایان داستان این ترکیب به اوج خود می رسد و فضایی تلخ و لذت بخش ایجاد می شود. و خواندنش همچون نوشیدن نسکافه است!

در بلیت به رابطه بعد از جنگ رزمندگان اشاره می کند که روبه سردی رفته است و هر کس فقط خود و خود را می بیند و حتی کسی که جانش را به دوستش بدهکار است حاضر نیست برای او کاری انجام دهد.

مسافر بسیار احساسی بود تا جایی که چند قطره ای هم اشک در چشمانم جمع شد. این داستان درباره مادری است که فرزندش شهید شده است و او نمی خواهد یا نمی تواند باور کند.

در پیشکش داستان از تلخی گذشته است و در پایان زننده و ناراحت کننده می شود.

و اما من قاتل پسرتان هستم، مسائل ناگزیر جنگ را نشان می دهد. گاهی اوقات در جنگ مجبور می شوی که حتی دوستت را بکشی تا دیگر اعضای گروه نجات یابند. فیلم پاداش سکوت از روی این قصه ساخته شده است.

در این کتاب به حس آخر جنگ اشاره شده است که حالت بلاتکلیفی بسیاری از جوانان پس از جنگ را توصیف می کند. واقعا سوال بزرگ و آزار دهنده ای است. من این حس را حتی پس از گرفتن دیپلم داشتم!

این کتاب روانی و سادگی خوبی داشت، در عین حال بسیار جذاب هم بود ، که من کمتر در داستان های کوتاه دیده ام . البته این شاید به خاطر مضمون داستان است که هیجان و جذابیت به خصوصی دارد.


87/11/10
10:35 عصر

شلوار های وصله دار

بدست محمد صالح یقموری در دسته داستان کوتاه

قبل از این که امتحانات شروع و سرم شلوغ بشود کتاب شلوارهای وصله دار از رسول پرویزی را خواندم. یک مجموعه از داستان های کوتاه است که نثری بسیار جذاب و گیرا دارد و تا حدودی هم در آن طنز به کار رفته است. یک دو داستان که از کتاب خواندم حسابی ذوق زده شدم.

علاقمند شدم بدانم در چه سال هایی زندگی کرده و سبکش چیست؟ و این که چرا بین نویسندگان هم دوره اش خیلی مشهور نیست.به سایت ویکی پدیا رفتم . خلاصه ای از نوشته ای که آنجا خواندم:

 "او به سال 1298 در جنوب ایران متولد شد..

وی نماینده بوشهر در مجلس شورای ملی بود. بعدها به علت تصدی مناصب حکومتی (سناتور بود) نوشتن را ادامه نداد.

در سال 1336 نخستین و معروف ترین مجموعه داستانی خود یعنی «شلوار های وصله دار» را منتشر کرد. پرویزی که سال ها در مجلات قلم زده و خود را به عنوان یکی از اصلی ترین نمایندگان تیپ داستانی جمالزاده معرفی کرده بود، هیچ گاه نتوانست همراه و همگام با چهره هایی مانند صادق هدایت، بزرگ علوی، صادق چوبک و ... حرکت کند. در واقع می توان پرویزی را نویسنده ای دانست که به دلیل نگاه اخلاقی به بافت و کارکرد داستان هرگز نتوانست آن را در فرم و شکلی مدرن باور کند. شاهد این گفته را می توان دومین کتاب او یعنی «لولی سرمست» دانست که در سال 1346، منتشر شده و حتی فاقد آن جذابیت های شلوار های وصله دار است. در هر صورت کارنامه ادبی پرویزی در این مجموعه داستان خلاصه می شود که به خصوص اولی تاثیر مستقیمی بر بسیاری از نویسندگان هم دوره و یا بعد از پرویزی داشت. پرویزی که گویا مشاغل دولتی اصلی ترین ممر درآمد او بود در سال 1356 و در حالی درگذشت که 58 سال بیشتر نداشت. اخیرا کتابی از او بنام قصه های رسول منتشر و به بازار ارائه شده است."

بعد از این چند داستان دیگر خواندم. استاد پرویزی خیلی مضامین جدیدی را در داستان های دیگر این مجموعه نیافریده است. تکرار در درون مایه این داستان ها دیده می شود. داستان قصه عینکم از همین نویسنده در کتاب ادبیات پیش دانشگاهی آورده شده است.

داستان های شلوارهای وصله دار، قصه عینکم و سه یار دبستانی را بیشتر از بقیه داستان های کتاب پسندیدم.

برای اطلاعات بیشتر می توانید به وبلاگ زیر مراجعه کنید.

http://7arts.blogfa.com/post-52.aspx